Attuorn’ a la furnedda

‘Ncoppa lu trepp’t’  vuddija la t’jlluzza,

v’cin’ a lu ‘ffuoch ‘nc’era lu p’gnatiedd’.

P’tat’ e fasul’, viat’ a chi n’ t’nija,

si no, a cu nu cavul’ t’aviva arrangià.

Inta la furnedda na muntagna r’ cen’r’,

a lu lat’,  nu bell’ cap’tal’,

mamma ru lu fum’ t’aviva abbuttà!…

Quarcarun’ ‘ncoppa a li cravun’

S’arrustija lu ‘ppan’,

ma era ‘nghiummus’ e pur’ av’zzus’,

‘ng’ vulija la man’ r’ Crist’ a p’ t’ lu ‘nnoc’.

Appesa a la scanzija na sartan’ja  app’cciata,

vucin’ a lu ‘ffuoch’ na buffetta ‘nz’vosa,

‘ncoppa, nu piatt’  scuzz’cat’,

tutt’ ddà gghinta s’avija mangià:

tira tu, ca tira j’,

a la fin’, riun’ jer’ tu e riun’ era j’…

Sopa a lu puoj la luc’ a p’ttrol’j,

tu, ass’ttat’, ‘ncoppa na scannetta,

mamma lu cul’ s’avija scamà..

Lu salam’ nun s’ putija mangià,

pecché a quarcarun’ s’avija accuntantà,

e nui, sott’ la ‘zogna n’ lu jemma arrubbà;

Cu ddov’ lu ‘ssal’ s’avija accattà;

nu puddastr’ nun s’ putija tuccà,

p’cché a la fera s’avija purtà,

neh, ma che cazz’ n’aviemma mangià!….

Quann’ r’ pulenta t’ putiv’ abbuttà,

pur’ lu Patatern’ tu aviva r’ngrazià.

Inserisci un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. Required fields are marked *

*